برتراند راسل

برتراند راسل در ۱۸ می ۱۸۷۰ در راونزکراف ولز متولد شد. خانواده راسل از شهروندان قدیمی و بانفوذ بودند. در ۱۸۷۴ وقتی راسل تنها چهار سال داشت، مادرش را که از مبارزان آزادی زنان بود بر اثر دیفتری از دست داد. مدت کوتاهی پس از آن خواهرش راشل که از خودش چهار سال بزرگتر بود، در گذشت. تنها دو سال بعد در ۱۸۷۶ پدر رأسل بر اثر برونشیت از دنیا رفت. متعاقبا به همراه برادرش تحت كفالت پدر بزرگش قرار گرفت. در آغاز جوانی به مطالعه آثاری از «پرسی بیش شلی» روی آورد که این امر مسیر زندگی او را تغییر داد. سپس به کالج ترینیتی در کمبریج وارد شد و در ریاضیات و فلسفه تحصیل کرد. در ۱۹۰۱ موفق به کشف پارادوکس راسل شد که منجر به تعمیق و گسترش نظریه مجموعه ها گردید و هفت سال بعد به عضویت انجمن سلطنتی بریتانیا در آمد. علاوه بر ریاضیات، بخش مهمی از شهرت برتراند راسل به سبب نظریاتش در زمینه فلسفه تحلیلی است. راسل از پایه گذاران منطق جدید و بنیانگذاران اصلی فلسفه تحلیلی به شمار می رود. وی یک فعال ضد جنگ بود و به خاطر فعالیت هایش در خلال جنگ جهانی اول از دانشگاه ترینیتی اخراج و برای پنج ماه زندانی شد. از اقدامات صلح طلبانه بعدی راسل می توان به راه انداختن کمپینی ضد آدولف هیتلر، انتقاد از استبداد و خفقان در شوروی، اعتراض علیه مداخله ایالات متحده در جنگ ویتنام و تأسیس انستیتوی دفاع از صلح در سال ۱۹۶۳ اشاره نمود. راسل با نگارش آثاری شاخص در دفاع از انسان گرایی و آزادی بیان جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۵۰ را از آن خود کرد. سرانجام او در دوم فوری۱۹۷0 بر اثر آنفلوانزا در ولز درگذشت. بنا به وصیت برتراند جسدش را سوزانند و خاکسترش را روی کوه های ولز ریختند نخستین اثر جدی فلسفی راسل، یعنی کتاب حاضر همچنان یکی از مهمترین مطالعاتی است که تا کنون در مورد لایبنیتس طبع شده است. این کتاب مبین رویکردی در مطالعه ی فیلسوفان گذشته است که بیشتر به فلسفه توجه دارد تا تاریخ. به تعبیر راسل، «سخن کوتاه، آن چه در بدو امر نظر ما را در این پژوهش به خود مشغول داشته صدق و کذب فلسفی است و نه واقعیت تاریخی.» تفسير راسل در تقابل با تفسیرهای متعارفی است که موجب شده بود قبلا راسل همونادولوژی را نوعی داستان نسبتأ خیالی» بداند. این تفسیر پر وجه منطقی و استنتاجی نظام لایبنیتس انگشت می گذارد.